Apatia u dziecka z pewnością zaniepokoiłaby każdego rodzica. Zwrócenie na nią uwagi jest ważne również z tego względu, że może to być pierwszy objaw poważnej choroby maluszka. Jak zrozumieć dziecięce nastroje i pomoc dziecku radzić sobie z emocjami?
Zrozumienie dziecięcych nastrojów z pewnością nie należy do najłatwiejszych zadań rodzica. Jest to spowodowane m.in. przez fakt, że dzieci dopiero nabywają empatię oraz swoistą dojrzałość emocjonalną. Z tego względu zdarzają się sytuacje, w których dziecko nie będzie do końca potrafiło zakomunikować swojego stanu czy też aktualnych potrzeb. Niektóre doświadczenia, które z perspektywy dorosłego wyglądają na błahe, dla dziecka okazać się mogą nie do przeskoczenia lub wywoływać u niego nieadekwatny stres. Płacz nie musi oznaczać smutku, a przykładowo frustrację czy też chęć zwrócenia na siebie uwagi dorosłego. Nieprzyjmowanie pokarmów nie musi natomiast oznaczać, że dziecko nie jest głodne, a tak naprawdę może przeżywać aktualnie silny stres związany np. z podróżą czy pójściem do szkoły lub przedszkola. Z tego też względu potrzeba czasu oraz obserwacji, aby nauczyć się, jak reagować na smutek dziecka czy jego radość.
Nie od dziś wiadomo, że dzieci chorują nieco inaczej niż dorośli. Jest to związane z faktem, że objawy występują bardziej globalnie niż miejscowo. Z tego też względu niepokojące zachowanie dziecka i nagła zmiana nastroju mogą być pierwszym symptomem poważnej choroby. Spadek energii, brak zainteresowania otoczeniem lub sytuacja, gdy dziecko jest ciągle zmęczone, sugerować może m.in. rozwijającą się białaczkę. Białaczka u dzieci – objawy tej choroby powinien znać każdy rodzic, aby wiedzieć, jak odróżnić humory od choroby. Do innych nowotworów wieku dziecięcego, które objawiać się mogą w podobny sposób, zaliczamy nowotwory ośrodkowego układu nerwowego i chłoniaki.
Radzenie sobie z trudnymi emocjami dziecka może w pewnych sytuacjach przerastać rodziców. Jak już wcześniej zostało wspomniane, maluszek czasem nie jest w stanie przekazać w dokładny sposób swoich emocji. Niektóre z nich, choć odczytywane są jako objawy buntu lub „złego wychowania”, mogą być wołaniem dziecka o pomoc oraz uwagę ze strony rodzica. Tak samo apatyczne zachowanie dziecka może świadczyć o ogromnym stresie, związanym niekiedy z sytuacją, jaką można w prosty sposób rozwiązać. Czasem jednak konieczna jest wizyta u psychologa dziecięcego, który w oparciu o posiadaną wiedzę będzie umiał odczytać w prawidłowy sposób emocje dziecka.
Aby dziecko mogło się odpowiednio rozwijać, potrzebuje wsparcia oraz empatii ze strony rodziców. Świat otaczający maluszka jest dla niego zupełnie obcy i w niektórych sytuacjach może go zwyczajnie przytłaczać. Z tego właśnie względu potrzebuje on oparcia u osoby dorosłej. Ważne jest jednak, aby nie patrzeć na problemy małego dziecka tylko i wyłączenie ze swojej perspektywy, ale kierując się empatią, spojrzeć na świat jego oczami. Podejście takie z jednej strony pozwoli na lepsze zrozumienie dziecka, a co za tym idzie – zrozumienie pewnych kwestii z jego poziomu, a z drugiej strony zapewni mu potrzebną ochronę i poczucie bezpieczeństwa podczas poznawania świata.
Artykuł partnera.