Biegunka sama w sobie nie jest chorobą – może być natomiast znakiem, że coś niepokojącego dzieje się w organizmie. Biegunka u kota może mieć różne przyczyny – a im dłużej trwa, tym zwierzę będzie słabsze. Nie bagatelizuj jej!
Biegunka u kota może być efektem niedyspozycji przewodu pokarmowego, ale bywa również objawem poważniejszych schorzeń. Warto na wstępie rozróżnić biegunkę od zwykłego rozwolnienia. O biegunce mówimy, gdy kot kilka razy dziennie (5–6 razy) oddaje stolec, który jest wodnisty bądź śluzowaty.
Przy łagodnej postaci biegunki wodnisty stolec i zwiększona częstotliwość jego oddawania, to jedyne objawy. W przypadku ostrej biegunki parcie jest większe, stolce – obfite, niekiedy z krwią lub śluzem i towarzyszą jej inne objawy. Zwykle są to apatia, brak apetytu, gorączka, czasami również wymioty. O biegunce przewlekłej mówimy natomiast, gdy utrzymuje się dłużej niż przez 3 tygodnie [1]. Pamiętaj, że biegunka szybko może doprowadzić do odwodnienia kota – szczególnie małego.
Przyczyn biegunki może być wiele. Oczywiście nie w każdej sytuacji trzeba od razu zasięgać pomocy weterynarza. Być może w menu czworonoga pojawiła się nowa karma? Niektóre koty są wrażliwe na gwałtowną zmianę pokarmu – dlatego karmę należy wprowadzać stopniowo, łącząc nową z tą podawaną dotychczas. Krok po kroku zwiększaj ilość nowego pokarmu, a zmniejszaj poprzedniej karmy. Przejedzenie również może wywołać biegunkę.
Do innych problemów dietetycznych, które mogą skutkować rozwolnieniem lub biegunką, należą: zatrucie pokarmowe, podanie kotu słabej jakości karmy, czy nieodpowiednich dla niego smakołyków. Bardzo często koty mają problemy trawienne po wypiciu mleka. „Rewolucje” mogą pojawić się również po zjedzeniu przez zwierzę resztek ze stołu. Pamiętaj, że posiłki ludzkie nie nadają się dla kota, zawierają bowiem sól i przyprawy.
Szczególnymi przypadkami są nietolerancja i alergia pokarmowa. Nietolerancja jest nadwrażliwością na określony składnik, a alergia pokarmowa – patologiczną reakcją obronną organizmu na składnik będący w tym wypadku alergenem. Choć u kotów częstszymi symptomami alergii pokarmowej są objawy skórne, mogą także wystąpić dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego.
Biegunka u kota może mieć też inne przyczyny. Należą do nich:
Kocięta mają wrażliwy i wciąż rozwijający się układ pokarmowy. Zwłaszcza u osesków łatwo o zaburzenia trawienne. Biegunka u małych kociąt jest szczególnie niebezpieczna, ponieważ szybko może doprowadzić do odwodnienia, a w konsekwencji nawet śmierci kociaka. Nie zwlekaj z wizytą u lekarza weterynarii!
Na wypadek kocich dolegliwości trawiennych objawiających się biegunką zawsze warto mieć w domowej apteczce coś, co można podać kotu na biegunkę. Nie podajemy przeznaczonych dla ludzi leków zawierających loperamid (np. Stoperan) czy nifuroksazyd. Bezpiecznie można podać natomiast węgiel leczniczy, Smectę lub taninal.
Pamiętaj, aby dostosować dawkę do wagi kota, aby nie doprowadzić do przeciwnej sytuacji – długotrwałego zaparcia. Możesz skonsultować się z lekarzem weterynarii, choćby telefonicznie. Jeśli podajesz Smectę, zwykle właściwą dawką jest pół saszetki na dobę. Węgiel natomiast jest najbardziej odpowiedni, gdy podejrzewasz zatrucie pokarmowe. Pamiętaj, że w przypadku zjedzenia przez kota trującej rośliny, chemikaliów czy chociażby rodzynek niezwłocznie trzeba zawieźć go do lekarza. Węgiel jednak wchłonie część substancji toksycznych już w drodze po pomoc.
Kot powinien mieć stały dostęp do wody – częste oddawanie wodnistego kału pozbawia go dużych ilości płynów. W wodzie rozpuść elektrolity dla kota, które pomogą w utrzymaniu równowagi wodno-elektrolitowej, zachwianej przez biegunkę czy wymioty.
Biegunka z krwią to symptom, który może zaniepokoić opiekuna – i nie bez przyczyny, często bowiem jest oznaką krwawienia z przewodu pokarmowego. Niewielkie ilości krwi mogą pojawić się w stolcu przy hemoroidach, ale najlepiej diagnozę pozostawić lekarzowi. Krwawa biegunka i wymioty u kota wraz z wysoką gorączką to objawy m.in. panleukopenii. Krew w kale występuje też przy różnych ostrych dolegliwościach przewodu pokarmowego.
Diagnostyka biegunek obejmuje badanie palpacyjne brzucha, badanie krwi (morfologia i biochemia), badanie próbki kału, USG jamy brzusznej. Jeśli kot jest odwodniony, lekarz po wstępnym zbadaniu poda mu zapewne kroplówkę.
Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza. Może on zalecić przegłodzenie kota, a następnie podawanie mu stopniowo niewielkich ilości pokarmu. Powinny to być posiłki lekkostrawne, ale nie oznacza to mięsa gotowanego (może mieć ono zastosowanie dietetyczne, np. w schorzeniach trzustki, ale taką dietę powinien wyraźnie zalecić lekarz lub zoodietetyk). Dobre będą natomiast karmy monobiałkowe, czy oparte na białku hydrolizowanym. Wiele zależy też od przyczyny biegunki. Postępowanie w przypadku nietolerancji lub alergii, to przede wszystkim wyeliminowanie z diety składnika, który szkodzi kotu.
Każdemu kotu może zdarzyć się „wypadek”. Z rozwolnieniem możesz poradzić sobie domowymi sposobami, lecz nie dopuść, aby biegunka ostra bądź przewlekła doprowadziła do pogorszenia się stanu zdrowia kota.
Bibliografia:
[1] Biegunka u kota: z czego wynika i jak ją zatrzymać?
Artykuł partnera.
Redakcja Reklama Kontakt Nasze portale i blogi
Wszelkie prawa zastrzeżone | Dział tematyczny Mindly.pl | Zasady korzystania & Polityka prywatności
