Porost islandzki to grzyb żyjący w symbiozie z glonami. Występuje on na terenie całej Polski. Jednak, ze względu na bardzo intensywne zbieranie tej rośliny jako produktu leczniczego, aktualnie znajduje się na czerwonej liście roślin i grzybów Polski, więc nie można go zbierać. Porost islandzki rośnie w suchych borach iglastych, murawach i na wrzosowiskach. Przybiera różne kolory w zależności od nasłonecznienia miejsca, w którym rośnie. Występuje pospolicie na północnej półkuli i tam jej zbiór nie jest zakazany.
Porost islandzki, inaczej plecha tarczownicy islandzkiej lub płucnica islandzka, zawiera substancje podobne do celulozy takie jak lichenina i ziolichenina, a także hemicellulozę, śłuzy, barwniki, sole mineralne oraz kwasy porostowe: kwas usninowy, kwas funario-protocetrariowy, kwas cetrariowy, kwas fizodowy, kwas proto-liche-stearowy i inne. Najważniejszą rolę w składzie porostu islandzkiego mają właśnie te kwasy, ponieważ działają bakteriostatycznie.
Porost islandzki działa łagodząco i osłaniająco na błonę śluzową w drogach oddechowych i układzie pokarmowym. Doskonale sprawdza się u osób, którym dokucza drażniący kaszel, chroniczne biegunki lub nieżyty żołądka. Jest on również polecany osobom, które mają problemy z trawieniem bądź nie mają apetytu. Porost islandzki rozpuszczony w wodzie dzięki śluzom tworzy filtr ochronny na powierzchni błony śluzowej górnych dróg oddechowych. Przynosi ulgę podrażnionym receptorom kaszlowym, łagodzi stany zapalne gardła i skutecznie je nawilża. Może być stosowany pomocniczo przy zapaleniu oskrzeli oraz alergii.
Porost islandzki, ze względu na swoje działanie bakteriostatyczne hamuje rozwój drobnoustrojów nawet tych odpornych na antybiotyki. Zawarty w poroście kwas usinowy, po wyizolowaniu używany jest do leczenia chorób skórnych, i do przyspieszenia gojenia się ran. Kwas cetrarinowy natomiast jest składnikiem leków na chorobę lokomocyjną i morską.
Artykuł partnera.