Zapalenie łojotokowe skóry – problem uciążliwy nie tylko dla młodych osób

Zapalenie łojotokowe skóry objawia się złuszczającym naskórkiem, ale i może dochodzić do przerzedzania się włosów. Choroba dotyczy zwykle młodych ludzi w okresie pokwitania, ale nie tylko.

Zapalenie łojotokowe skóry – na czym polega schorzenie?

Łojotokowe zapalenie skóry to dermatoza o charakterze przewlekłym i nawrotowym. Większą częstotliwość występowania zauważa się u mężczyzn, ale choroba do gabinetów lekarskich zaprowadza obydwie płcie.

Zapalenie łojotokowe skóry często dotyka młodych ludzi będących w wieku dojrzewania, bo to wtedy dochodzi do gwałtownych zmian w organizmie pod wpływem hormonów. Rośnie aktywność gruczołów łojowych skóry, a w produkowanym sebum pojawia się dużo trójglicerydów, w stosunku do estrów i kwasów tłuszczowych, których jest coraz mniej. Większa zapadalność mężczyzn związana jest z działaniem testosteronu.

Pierwszym etapem schorzenia jest nadmierna produkcja łoju. Skóra się błyszczy, ale z czasem mogą również pojawiać się plamy rumieniowe z fragmentami złuszczającego się naskórka – głównie w miejscach nagromadzenia gruczołów łojowych. Do rozwoju zmian wysiękowych dochodzi, gdy nasila się stan zapalny.

Kto może zmagać się z tą dermatozą?

Zapalenie łojotokowe skóry w dużej mierze dotyka osoby młode, będące w okresie pokwitania. Schorzenie jednak może dotknąć również osoby starsze i niemowlęta. U tych ostatnich jest to tak zwana ciemieniucha. U obydwu grup przebieg zwykle jest łagodniejszy.

Na zapalenie łojotokowe skóry narażeni są bardziej cukrzycy, osoby zmagające się z zapaleniem wątroby typu C, zapaleniem trzustki, AIDS czy zespołem Downa. Dermatoza może rozwijać się u pacjentów z depresją lub stanami lękowymi, chorymi na padaczkę, z chorobą Parkinsona, jak i u których występuje porażenie nerwu twarzowego.

Pośród czynników wzmagających chorobę wymienia się stres, zaburzenia odżywiania, nadużywanie alkoholu, zanieczyszczenia środowiska oraz niewłaściwą pielęgnację skóry.

Leczenie należy rozpocząć od wizyty u dermatologa, by ustalić przyczyny i indywidualnie dobrać metody terapeutyczne. Niezależnie od zaleconych leków, konieczna jest szczególna dbałość o skórę, w tym stosowanie specjalnych kosmetyków do skóry.