Serial „Gomorra” – dlaczego warto go obejrzeć?

„Gomorra” to jeden z najwyżej ocenianych seriali w historii telewizji. Można go obejrzeć na platformie HBO MAX i już tylko dla tej produkcji warto wykupić dostęp (choćby na miesiąc). „Gomorra” jest serialem wybitnym, dalekim od tego, co znamy z nudnych, wtórnych i przewidywalnych produkcji amerykańskich. Dlaczego warto sięgnąć po tę pozycję? Oto kilka argumentów.

Współautorem scenariusza jest Roberto Saviano

Już sam fakt, że udział w tworzeniu serialu brał Saviano, stanowi dostateczną rekomendację, aby sięgnąć po „Gomorrę”. Roberto Saviano jest autorem głośnej książki o tym samym tytule, w której zdemaskował działalność neapolitańskiej mafii. Ta publikacja okazała się przełomem i zmusiła włoskie władze do rzeczywistego, a nie tylko pozorowanego podjęcia walki z przestępcami. Sam Saviano przez lat żył z wyrokiem śmierci wydanym na niego przez mafiosów.

Nie ma nudy

Nie jest to najważniejsza zaleta serialu, natomiast sięgając po produkcje telewizyjne z reguły oczekujemy od nich wartkiej akcji i dobrej rozrywki. „Gomorra” spełnia te oczekiwania z nawiązką. Fabuła jest niezwykle wręcz dynamiczna, a częstotliwość, z jaką umierają ważne postaci, robi duże wrażenie. Widać, że nikt nie próbował na siłę rozwlekać serialu, co dziś wyjątkowo się ceni.

Brutalność, która szokuje, ale też fascynuje

Brutalnych scen w „Gomorze” oczywiście nie brakuje – i jest to eufemizm. Ten serial epatuje brutalnością, śmiercią, rozlewem krwi, ponieważ taki jest świat mafijny. Produkcja może szokować osoby, które nie miały wcześniej do czynienia z książką Saviano, natomiast im głębiej wchodzimy w ten piekielny wir, tym bardziej jesteśmy zafascynowani poziomem destrukcji prawnej i społecznej Neapolu.

Odbrązowienie idyllicznego wizerunku Włoch

Serial „Gomorra” powinna obejrzeć każda osoba, która uległa wykreowanej, fałszywej wizji Włoch, jako kraju bogatego, opartego na wielowiekowej kulturze, turystycznego raju, w którym czas upływa na popijaniu espresso i jedzeniu pasty.

Serial z wręcz dokumentalistyczną precyzją pokazuje prawdziwe oblicze dzielnic wielkich włoskich miast, w których mieszają się bieda, rozpacz, strach, nałogi, przestępczość, religia i dziwacznie pojmowana lojalność.