Call of Duty UO: Broń radziecka

M1895 Nagant revolver

Realia:
Stworzony przez belgijskiego konstruktora Leona Naganta, znajdował się na wyposażeniu głównie radzieckich oficerów.

W Call of Duty:
Podstawowa broń krótka w kampanii radzieckiej, używana wyłącznie w ostateczności. W trybie multiplayer można rozgrywać nią rundę bash poprzedzającą mecz klanowy. Ogólnie gra z tą bronią jest nieefektywna i bardzo ryzykowna.

Dane techniczne:

• Kaliber: 7,62 mm
• Waga: 0,795 Kg
• Długość: 230 mm
• Magazynek: obrotowy, 7 naboi
• Prędkość początkowa pocisku: 420 m/s

Mosin Nagant

Realia:
Karabin skonstruowany pod koniec XIX w. przez Siergieja Mosina. Znajdował się na podstawowym uzbrojeniu armii radzieckiej podczas II Wojny Światowej, następnie zastąpiony bronią AK47.

W Call of Duty:
Zalicza się do grupy Rifle, często używana broń przez graczy w rozgrywce sieciowej. Mosin Nagant cechuje się dużą siłą rażenia i bardzo dokładnym celownikiem. Niestety trzeba go przeładować po każdym strzale, co często może skończyć się śmiercią.

Dane techniczne:

• Kaliber: 7,62 mm
• Waga: 3,9 Kg
• Długość: 1020 mm
• Magazynek: 5 naboi
• Prędkość początkowa pocisku: 816 m/s

Scoped Mosin Nagant

Mosin Nagant z luneta Realia:
Zwykły Mosin Nagant wzbogacony o celownik optyczny.

W Call of Duty:
Broń zaliczana do snajperek. Częst używana przez kamperów, ale nie tylko. Doskonale sprawdza się podczas walki na długi dystans.

Dane techniczne:

• Kaliber: 7,62 mm
• Waga: 3,9 Kg
• Długość: 1020 mm
• Magazynek: 5 naboi
• Prędkość początkowa pocisku: 816 m/s

PPSh-41

Realia:
Broń stworzona przez Georgii Shpagin, potocznie nazywana pepeszą. Został wprowadzony do uzbrojenia armii radzieckiej w 1941. Jego działanie opiera się na zasadzie odrzutu zamka swobodnego. Na początku swego istnienia był produkowany z wymiennym magazynkiem bębnowym o pojemności 71 nabojów, jednak później wprowadzono alternatywny magazynek łukowy o pojemności 35 nabojów.

W Call of Duty:
Bardzo przydatna broń maszynowa, posiada duży magazynek, jest lekka ale mało celna. Świetnie spisuje się w walce na krótkim dystansie z uwagi na jej szybkostrzelność. Całkowicie nie nadaje się do walki na dużych dystansach ponieważ jej duży odrzut znacznie utrudnia celność strzałów. W grze można niestety grać tylko z magazynkiem bębnowym.

Dane techniczne:

• Kaliber: 7,62 mm
• Waga: 3,5 kg
• Długość: 840 mm
• Magazynek: bębnowy (71 nabojów), łukowy (35 nabojów)
• Prędkość początkowa pocisku: 550 m/s

Granat RGD-33

Realia:
Ręczny granat, skonstruowany w 1933 r. używany przez Armię Radziecką podczas II Wojny Światowej. Zawiera w sobie ok. 200 gramów prochów TNT co daje mu siłę rażenia na ok. 200 m. W późniejszym czasie został zastąpiony przez granta RG-42.

W Call of Duty:
Jest bardzo efektywnym granatem, w miejscach zamkniętych (np. budynki) sieje bardzo duże spustoszenie, Można nim stosunkowo daleko rzucać ale po kilku użyciach widać, że jest cięższy od niemieckiego granata ręcznego.

Tokariew SVT-41

Typ: karabin samopowtarzalny
Kaliber (mm): 7.62
Ładowanie: magazynek pudełkowy
Długość (mm): 1226
Długość lufy (mm): 610
Waga (kg): 3,85
Pojemność magazynka: 10 naboi

W 1938 roku Fiodor Tokariew skonstruował karabin Tokariew SVT-38. Jeszcze tego samego roku trafił on na wyposażenie radzieckiej armii. Testy i modernizacje doprowadziły w 1940 do powstania modelu SVT-40. Broń ta posiadała dość skomplikowaną budowę, co w połączeniu z niedbalstwem rosyjskich żołnierzy często prowadziło do jej zacięć. Produkcję zakończono w 1945 roku

Diegtariow DP-27

Typ: ręczny karabin maszynowy
Kaliber (mm): 7.62
Ładowanie: magazynek talerzowy
Długość (mm): 1226
Długość lufy (mm): 605
Waga (kg): 8,4
Pojemność magazynka: 47 naboi / 49 naboi

Prototyp tej broni powstał w 1926 roku. Do produkcji wszedł w 1927 roku. W Rosji oznaczony jako Diegtiariow DP-27, w Polsce znany jako DP wzór 1928. Był ciężki, drogi w produkcji i niewygodny - szczególnie przeładowanie na polu walki. Mimo tych wad powstały wersje dla lotnictwa i broni pancernej.

PTRS-41

Typ: karabin przeciwpancerny
Kaliber (mm): 14.5
Ładowanie: zamek
Długość (mm): 2200
Długość lufy (mm): 1219
Waga (kg): 20,3
Pojemność magazynka: 5 naboi

Prace nad lekką bronią przeciwpancerną rozpoczęto w 1936 roku. Jednak przez szereg lat coraz to nowe prototypy nie spełniały wymagań - były awaryjne albo mało skuteczne. Dopiero skonstruowany w 1941 roku PTRS-41 okazał się wystarczająco dobry. Jeszcze tego samego roku ruszyła jego seryjna produkcja w Tulskich Zakładach Zbrojeniowych. Zakończyła się ona w 1945 roku. Przez ten czas powstało około 64 tysięcy egzemplarzy tej broni.