Podstawowe pojęcia akustyki

"Akustyka jest to dziedzina bardzo szeroka obejmująca swym zakresem bardzo szerokie spektrum wiedzy od ultradźwięków przez hałas aż po realizację dźwięku."

Akustyka, dział fizyki badający teoretycznie i doświadczalnie zjawiska dźwiękowe, ultradźwiękowe i infradźwiękowe.

Wyróżnia się akustykę ogólną (zajmującą się podstawowymi zagadnieniami, np. załamaniem, interferencją czy dyfrakcją fal akustycznych) oraz akustykę stosowaną, do której można zaliczyć: elektroakustykę (otrzymywanie energii drgań akustycznych z energii elektrycznej i odwrotnie), akustykę budowlaną (architektoniczną) i akustykę urbanistyczną, akustykę muzyczną (analiza dźwięków w muzyce), akustykę fizjologiczną i psychologiczną (dobra słyszalność i zrozumiałość mowy, działanie organu słuchu i narządu głosu, wpływ hałasu i wibracji na organizm ludzki), akustykę morza (zjawiska akustyczne w wodach mórz i oceanów), akustykę przemysłową (problemy związane ze zwalczaniem hałasu na terenie zakładów pracy), geoakustykę (rozchodzenie się dźwięków w skorupie ziemskiej, hydrosferze i atmosferze).

Akustyka jest najstarszą dziedziną fizyki, o czym świadczą wiadomości na jej temat podawane przez chińskich uczonych z około 3000 p.n.e. Zajmowali się nią starożytni Grecy: Terpander (VII w. p.n.e.), Pitagoras (VI w. p.n.e.), Didymos (I w. p.n.e.), którzy stworzyli systemy dźwiękowe.
Początek akustyki klasycznej dał w XVII w. Galileusz. Podstawy teorii zjawisk akustycznych są dziełem lorda Rayleigha.

Dźwięk, fala akustyczna rozchodząca się w ośrodku sprężystym lub wrażenie słuchowe wywołane tą falą. Przyjmuje się, że człowiek słyszy dźwięki o częstościach od 16 Hz do 20 kHz. Drgania o mniejszej częstości to infradźwięki, a o wyższej ultradźwięki. Najłatwiej słyszalne są dźwięki o częstości ok. 1000 Hz.

Fizycznymi aspektami dźwięków są: jego widmo, natężenie, długość trwania dźwięku i zmiany w czasie. Ze względu na rodzaj widma dźwięki klasyfikuje się następująco:
1) ton (dźwięk prosty) - drganie sinusoidalne o jednej częstości.
2) wieloton harmoniczny (dźwięk złożony) - drganie będące sumą drgań sinusoidalnych o częstościach będących wielokrotnościami (1,2,3,...) częstości podstawowej.
3) wieloton nieharmoniczny - drganie będące sumą nie uporządkowanych drgań.
4) szum - dźwięk o ciągłym widmie.

www.profon.pl