Środki ochrony

Środki ochrony zbiorowej

Wszędzie tam, gdzie hałasu nie udaje się ograniczyć u źródła, należy podejmować działania służące ograniczeniu ekspozycji pracowników na hałas. Mogą one obejmować zmianę:
- miejsca wykonywania pracy – pochłanianie dźwięków w pomieszczeniu (np. dźwiękochłonny sufit) może istotnie wpłynąć na ograniczenie ekspozycji pracowników na hałas),
- organizacji pracy (np. stosowanie metod pracy, które wymagają mniejszego narażenia na hałas),
- sprzętu służącego do pracy – sposób instalacji sprzętu i jego lokalizacja mogą znacznie zmniejszyć ekspozycję pracowników na hałas.

Przy wyborze działań zapobiegawczych uwzględnić należy zasady ergonomii. W przypadku gdy działania zapobiegawcze utrudniają pracownikom wykonywanie ich obowiązków, mogą one zostać przez nich zmodyfikowane lub usunięte, co obniży skuteczność ochrony lub ją zlikwiduje.

Środki ochrony indywidualnej

Środki ochrony indywidualnej (np. wkładki lub nauszniki przeciwhałasowe) powinny być stosowane jako środek ostateczny po wyczerpaniu wszystkich innych sposobów eliminacji i redukcji źródeł hałasu. W przypadku stosowania środków ochrony indywidualnej, należy uwzględnić następujące zagadnienia:
- należy upewnić się, że wybrane środki są odpowiednie do rodzaju i czasu trwania hałasu, a także zgodne z innymi środkami ochrony indywidualnej,
- pracownicy powinni mieć możliwość wyboru odpowiednich dla siebie środków ochrony słuchu,
- wielu pracowników (np.: kierowcy, policjanci, piloci czy operatorzy kamer) potrzebuje słuchawek lub hełmofonów służących do komunikacji, które często są wyposażone w układ aktywnej redukcji hałasu (ANC) w celu zapewnienia dobrej komunikacji i minimalizacji ryzyka wypadków,
- środki ochrony indywidualnej powinny być właściwie przechowywane i konserwowane,
- należy przeprowadzać szkolenia dotyczące powodów, dla których stosowanie środków ochrony indywidualnej jest niezbędne, sposobów ich stosowania oraz przechowywania i konserwacji.