Wskaźniki oceny hałasu

Istnieje wiele wskaźników oceny klimatu akustycznego miast i obszarów (1, 2, 3). Do podstawowych wskaźników oceny, które są związane z hałasem drogowym, należą:

Wskaźnik W wskazujący procentowy stosunek długości Lx tras komunikacyjnych miasta (obszaru), o poziomie hałasu LAX% (poziom statystyczny dźwięku A), do długości L0 wszystkich ulic na których wykonano pomiary, oblicza się z wyrażenia :



gdzie L0 - jest całkowitą długością przebadanych ulic

Wskaźnik LMZHk określający procent ludności miasta (obszaru) zagrożonej hałasem komunikacyjnym o poziomie ponadnormatywnym określa się z wyrażenia:



gdzie:
lxi - długość tras komunikacyjnych miasta (dzielnicy) o poziomie hałasu większym od dopuszczalnego LAxi, km,
dxi - przeciętna szerokość terenu wzdłuż tras objętych oddziaływaniem hałasu o poziome większym od LAxi, km,
pxk - % ludności zamieszkałej w pomieszczeniach od strony hałaśliwej trasy, ustalony doświadczalnie,
GZxk - gęstość zaludnienia miasta (dzielnicy) określona ze zbiorów statystycznych (GUS, WUS, MUS), lud./km2,
Lm(o) - ludność miasta (obszaru).

Przeciętny poziom hałasu Lp - jest to średnia arytmetyczna poziomów hałasu określonych w n punktach ustalonej sieci pomiarowej, zlokalizowanych w odległości odniesienia od źródła hałasu. Wyraża się on wzorem:



gdzie: Li - poziom hałasu w i-tym punkcie obserwacji

Wskaźnik ten jest przydatny do oceny zmian hałaśliwości ulic na terenie badanej aglomeracji w różnych okresach czasu. Celowe wydaje się dołączenie dodatkowej informacji o przeciętnym natężeniu ruchu stwierdzonym w punktach pomiarowych, co może wyjaśnić przyczynę ewentualnych zmian Lp

Wskaźnik TZH - określa powierzchnię obszaru zagrożonego hałasem od ulicy większym niż dopuszczalny:


gdzie:

Lx - długość odcinka ulicy w metrach,
R - zasięg oddziaływania hałasu wyliczony ze wzoru:


gdzie:
R0 - odległość punktu odniesienia od źródła hałasu,
L0 - poziom hałasu w punkcie odniesienia,
Ld - dopuszczalny poziom hałasu na terenie przyległym do ulicy,
K - współczynnik propagacji hałasu.

Wskaźnik M - wskaźnik ten łączy poziom hałasu na badanym obszarze z liczbą osób narażonych na ten hałas. Jest wskaźnikiem społecznego zapotrzebowania na środki ochrony prze hałasem. W ogólnej postaci wyraża się on wyrażeniem:


gdzie:

L - długość trasy komunikacyjnej,
d - przeciętna szerokość terenu wzdłuż trasy objętej hałasem o poziomie L,
p - ustalony doświadczalnie procent ludności zamieszkałej w pomieszczeniach od strony hałaśliwego obiektu,
g - gęstość zaludnienia na danym obszarze.

Istnieje również inna interpretacja w/w współczynnika:


gdzie:
mi - liczba osób zamieszkujących teren zagrożony hałasem,
LAi - Ldop - przekroczenie dopuszczalnej wartości poziomu hałasu.


www.profon.pl

[1] A. Jaroch, M. Rabiega, B. Rudno-Rudzińska, Metody prognozowania hałasu emitowanego z obszarów dużych źródeł powierzchniowych ITB 311, Warszawa 1991.

[2] M. Kraszewski, R.J. Kucharski, A. Kurpiewski, Metody pomiaru hałasu zewnętrznego w środowisku, Biblioteka Monitoringu Środowiska, Warszawa 1996.

[3] J. Sadowski, M. Stawicka-Wałkowska, R.J. Kucharski, A. Chyla, I. Zuchowicz-Wodnikowska, B. Rudno-Rudzińska, A. Iżewska, Metody sporządzania kompleksowych planów akustycznych miast i obszarów ITB 310, Warszawa 1991.