Ślady zębów występują najczęściej na produktach spożywczych, ale także na ciele jako następstwo działań na tle seksualnym albo obrony. Ponieważ jedzenie szybko się psuje, co może doprowadzić do zniszczenia śladu, należy taki ślad sfotografować albo wykonać odlew silikonowy. Koniecznie trzeba przy tym użyć podziałki.
Zęby na przedmiotach pozostawiają ślady:
-nagryzienia, które nie powodują rozdzielenia przedmiotu i przybierają postać:
wgłębionego odwzorowanie łuku lub jego fragmentu albo ślady poślizgu
-nadgryzienia, gdzie dochodzi do częściowego oddzielenia - np. kęs pożywienia.
-przegryzienia, które rozdzielają przedmiot na dwie lub więcej części.
nagryzienie
poślizg
nadgryzienie
Na ciele człowieka możemy znaleźć ślady:
-ugryzienia: powierzchniowe, podczas których nie następuje przecięcie skóry, a pojawia się zasinienie w kształcie łuku zębowego oraz głębokie, które przecinają skórę, tworząc oprócz zasinień także rany cięte i szarpane
-odgryzienia, skutkujące oderwaniem fragmentu ciała/skóry, które mają zazwyczaj małą wartość identyfikacyjną.
Do indywidualnych cech identyfikacyjnych zębów zalicza się budowę, rozmieszczenie w łuku, uszkodzenia, strukturę budowy szkliwa, mikronierówności na powierzchni.
Cecha identyfikacyjna układu zębów to ich ustawienie w łuku, braki w uzębieniu, wielkość.
Ogólne cechy identyfikacyjne zęba zostały ujęte w katalogu, który opisuje cechy każdego zęba uwzględniając ich parametry liczbowe.
Szczegółowe cechy identyfikacyjne zęba to wszelkie charakterystyczne dla niego ubytki, uszkodzenia itp..
Jako materiału porównawczego używa się odlewów gipsowych, którymi wykonuje się ślady porównawcze.