Książki o Holokauście, po które trzeba sięgnąć

Holokaust był tak tragicznym i surrealistycznym okresem w dziejach świata, że trudno się dziwić, iż do dziś inspiruje twórców kultury do podejmowania tego trudnego tematu. Na tym polu szczególnie dobrze radzi sobie literatura – zarówno faktu, jak i piękna. Powstało mnóstwo wartych uwagi pozycji, po które warto sięgnąć chociażby po to, aby lepiej zrozumieć grozę czasów zagłady. W naszym zestawieniu umieściliśmy te książki i Holokauście, które są wręcz pozycjami obowiązkowymi dla każdego oczytanego i wrażliwego na zło człowieka.

„U nas w Auschwitzu”

To nie jest książka, ale opowiadanie zaliczane do zbioru „Opowiadań” Tadeusza Borowskiego, więźnia niesławnego, największego obozu koncentracyjnego KL Auschwitz. Borowski we wstrząsający sposób opisuje obozową codzienność, używając przy tym zwyczajnego, obrazowego języka. Z tego opowiadania bije ogromny kontrast pomiędzy tym, jak zagładę opisuje się w podręcznikach historii, a jak wyglądała ona widziana oczami bezpośrednich świadków. Wstrząsające, pouczające, mądre.

„Zdążyć przed Panem Bogiem”

Ten słynny wywiad-rzeka, jaki Hanna Krall przeprowadziła z Markiem Edelmanem, jest jednym z najwybitniejszych osiągnięć polskiej literatury reportażowej. Wstrząsający zapis z wydarzeń w warszawskim getcie pozwala dosłownie dotknąć historii i nikogo nie pozostawi obojętnym.

„Rozmowy z katem”

Kolejny mocny przykład literatury reportażowej, która pozwala nam choćby częściowo zrozumieć istotę Holokaustu. Ta wstrząsająca pozycja jest zapisem rozmowy Kazimierza Moczarskiego z Juergenem Stroppem, generałem SS osadzonym wraz z Moczarskim w celi śmierci.

„Oskarżam Auschwitz. Opowieści rodzinne”

Ta pozycja jest o tyle interesująca, że jej autor, Mikołaj Grynberg, oddaje głos nie bezpośrednim świadkom Holokaustu, ale ich dzieciom. Są to potomkowie osób ocalałych z zagłady, którzy przybliżają nam zjawisko rodzinnej i pokoleniowej traumy. Pokazują, jak w tej absurdalnej i niewyobrażalnie tragicznej rzeczywistości po Auschwitz próbowano wrócić do względnej normalności i jak bardzo było to trudne. Ta książka doskonale pokazuje, że nawet wiele lat po zagładzie wciąż ma ona kluczowy wpływ na życie potomków ocalałych.