Znak handlowy to: słowo, wyrażenie, symbol lub projekt graficzny służący rozpoznaniu źródła sprzedawanych dóbr i usług oraz odróżnieniu ich od konkurencji, np. znak rozpoznawczy Coca-Cola® na puszkach napojów produkowanych przez tą firmę pozwalający jej na odznaczanie się na tle konkurencji takiej jak firma Pepsi®. Prawo do znaku handlowego przede wszystkim ma zapobiec „naruszaniu” przez konkurencję znaku firmowego przez znakowanie przez nią produktów i usług w sposób „dezorientujący” klienta podobieństwem. W odróżnieniu od praw autorskich i patentów, prawo do tego znaku nie ma cezury czasowej, jeśli tylko właściciel znaku kontynuuje jego użytkowanie. Początkowo, zgodnie z prawem federalnym, właściciel ma prawo do znaku handlowego przez 10 lat, z 10-letnim okresem odnowienia.[22]
Do praw związanych z ochroną znaku handlowego zalicza się również zakaz: rozmywania znaku handlowego (trademark dilution),[23] stosowania określonych form cybersquattingu,[24] oraz działań „nieuczciwej konkurencji.” Własność intelektualna uwzględnia również, podobną do copyright, ochronę sui generis takich ostatnich wynalazków prawnych, jak maska ochronna do pracy dostępna przy projektach półprzewodnikowych obwodów scalonych (IC)[25] czy dziobu łodzi[26] oraz również proponowanych praw sui generis do baz danych czy zbiorów informacji.[27]
[Polskie prawo nie operuje pojęciem znaku handlowego (trademark), lecz występuje w nim terminologia podobna, zbliżona w treści. Są to pojęcia znaku towarowego i wzoru przemysłowego.