Oziminy i rośliny jare – to podstawowy podział roślin uprawianych m.in. w Polsce. W tym artykule skupiamy się na oziminach, czyli roślinach wysiewanych jesienią, rozpoczynających wegetację jeszcze przed zimą, a następnie wznawiających ją wiosną. Sprawdź, co warto wiedzieć o roślinach ozimych.
Rośliny ozime wysiewa się najczęściej od września do października, aby zdążyły się ukorzenić i rozwinąć przed nastaniem pierwszych mrozów.
Po zbudowaniu wstępnego systemu korzeniowego i liści, rośliny przechodzą w stan spoczynku, dzięki czemu mogą przetrwać niskie temperatury. Większość ozimin jest odporna na mróz, śnieg i wiatr.
Wiosną, wraz ze wzrostem temperatur, rośliny wznawiają wegetację i zaczynają się dynamicznie rozwijać. Dzięki wcześniejszemu startowi, mają przewagę nad roślinami jarymi i mogą lepiej wykorzystać wilgoć zgromadzoną w glebie po zimie.
Dzięki szybszemu wznowieniu wegetacji, oziminy dojrzewają wcześniej niż rośliny jare. Zbiory ozimin zaczynają się zwykle już na początku lata.
Dzięki dłuższemu okresowi wegetacji oziminy często dają większe plony niż ich odpowiedniki jare.
Wczesne rozpoczęcie wegetacji wiosną pozwala roślinom ozimym lepiej wykorzystać wiosenną wilgoć, co sprawia, że są one bardziej odporne na późniejsze susze i upalną pogodę.
Do popularnych roślin ozimych zaliczymy przede wszystkim zboża ozime (pszenica ozima, żyto ozime, jęczmień ozimy, pszenżyto ozime), rośliny oleiste (rzepak ozimy) oraz rośliny pastewne (lucerna, niektóre odmiany koniczyny czerwonej).
Oziminy wymagają odpowiednich warunków do rozpoczęcia jesiennego wzrostu. Gleba powinna być dobrze przygotowana, nawieziona i wilgotna. Istotne jest także przestrzeganie terminów siewu, aby rośliny mogły zdążyć ukorzenić się przed zimą.