Rzepak to nie tylko jedna z najpopularniejszych, ale też najważniejszych roślin uprawnych na świecie – zarówno z punktu widzenia produkcji żywności, jak i przemysłu. Metody uprawy rzepaku są doskonale znane, natomiast wciąż jednym z głównych problemów rolników pozostają choroby atakujące tę roślinę, z którymi należy walczyć m.in. metodami chemicznymi. Najczęstsze choroby rzepaku wymieniamy w naszym poradniku.
Charakterystycznym objawem choroby są szare plamy z czarnymi punktami na liściach, łodygach i korzeniach. W zaawansowanym stadium choroby dochodzi do pęknięcia łodyg, co może prowadzić do więdnięcia i zamierania roślin.
Ta choroba objawia się czarnymi plamami na liściach, łodygach i strąkach. W zaawansowanym stadium może powodować przedwczesne dojrzewanie i opadanie strąków.
Symptomem choroby jest pojawienie się białych, watowatych nalotów grzybni na łodygach, które prowadzą do ich gnicia i zamierania roślin.
Choroba objawia się małymi, okrągłymi, brązowymi plamami z koncentrycznymi pierścieniami widocznymi na liściach rzepaku. Choroba może prowadzić do przedwczesnego opadania liści, co osłabia roślinę i zmniejsza plon.
Białe, mączyste naloty na spodniej stronie liści, które z czasem brunatnieją, to najbardziej charakterystyczny objaw tej choroby. Prowadzi ona do żółknięcia liści i ich opadania, osłabiając rośliny.
Oznaką choroby są zgrubienia i deformacje na korzeniach, które prowadzą do zamierania roślin. Kiła kapusty jest trudna do zwalczania i może utrzymywać się w glebie przez wiele lat. Aby jej przeciwdziałać, zaleca się utrzymywanie odpowiedniego pH gleby (wapnowanie), rotację upraw (unikać roślin kapustnych przez co najmniej 5-7 lat) i wybierać odmiany odporne na kiłę.
To powszechnie występująca choroba rzepaku, która objawia się białymi, mączystymi nalotami na liściach i łodygach, które z czasem mogą prowadzić do żółknięcia i opadania liści. Choroba obniża zdolność fotosyntezy i osłabia rośliny.