Chcę ci powiedzieć także, że dostałam nominację na twoją katedrę i że się znaleźli głupcy, którzy mi tego winszowali.
Opis: w dzienniku pisanym po śmierci Piotra Curie, 14 maja 1906
Źródło: Ève Curie, Maria Curie
Czasami wydaje mi się, że praca dzieci w dzisiejszych szkołach jest tak nadmierna, że lepiej dzieci potopić niż uczyć w tych szkołach.
Człowiek nigdy nie ogląda się na to, co zrobione, ale na to patrzy, co ma przed sobą do zrobienia.
Czytam kilka rzeczy, ponieważ zajmowanie się długie jednym przedmiotem nużyłoby mój bez tego nieraz wyczerpany umysł. Gdy jestem absolutnie niezdatna do produkcyjnego czytania, przerabiam algebraiczne lub trygonometryczne zadanie, bo te nie dopuszczają kompromisów z uwagą i wytrzeźwiają mnie.
Opis: grudzień 1886
Źródło: È. Curie, Maria Curie
Im bardziej się człowiek starzeje, tym mocniej czuje, że umiejętność cieszenia się chwilą bieżącą jest cennym darem podobnym do stanu łaski.
Ja zaś myślę, że w każdej epoce można mieć życie interesujące i użyteczne, a o to głównie chodzi, aby go nie zmarnować i móc sobie powiedzieć, jak Jean Christophe (autor Romain Rolland) „Jak tylko mogłem”.
Opis: list do siostrzenicy Hanny Szalayówny, 6 stycznia 1913 r.
Źródło: È. Curie, Maria Curie
Jestem z tych, którzy wierzą, że Nauka jest czymś bardzo pięknym.
Narażamy się na wiele rozczarowań, jeśli wszystkie nasze życiowe zainteresowania uzależniamy od uczuć burzliwych, jak miłość...
Nauka leży u podstaw każdego postępu, który ułatwia życie ludzkie i zmniejsza cierpienie.
Niczego w życiu nie należy się bać, należy to tylko zrozumieć.
Nie można bowiem mieć nadziei na skierowanie świata ku lepszym drogom, o ile się jednostek nie skieruje ku lepszemu. W tym celu każdy z nas powinien pracować nad udoskonaleniem się własnym, jednocześnie zdając sobie sprawę ze swej, osobistej odpowiedzialności za całokształt tego, co się dzieje w świecie, i z tego, że obowiązkiem bezpośrednim każdego z nas jest dopomagać tym, którym możemy się stać najbardziej użyteczni.
Źródło: È. Curie, Maria Curie
Niech każdy z nas, jak jedwabnik, tka swój kokon i nie żąda wyjaśnień, po co i na co. Jeżeli robota nasza będzie dobra, to powiemy sobie, żeśmy się nie gorzej od jedwabników zachowali. Reszta zaś nie od nas zależy.
Opis: list do siostrzenicy Hanny Szalayówny, 6 stycznia 1913 r.
Źródło: È. Curie, Maria Curie
Nikomu z nas życie, zdaje się, bardzo łatwo nie idzie, ale cóż robić, trzeba mieć odwagę i głównie wiarę w siebie, w to, że się jest do czegoś zdolnym i że do tego czegoś dojść potrzeba. A czasem wszystko się pokieruje dobrze, wtedy kiedy najmniej się człowiek tego spodziewa.
Opis: list do brata Jakuba, marzec 1894
Źródło: È. Curie, Maria Curie
Polacy nie mają prawa opuszczać swojej ojczyzny!
Opis: rozmowa z Piotrem Curie, początek 1894 roku
Źródło: È. Curie, Maria Curie
Przypuszczamy, że ciało które wyodrębniliśmy ze smółki uranowej zawiera nieznany jeszcze metal, zbliżony do bizmutu ze swoich właściwości chemicznych. Jeśli istnienie tego metalu się potwierdzi, proponujemy dla niego nazwę polon – od imienia ojczyzny jednego z nas.
Opis: Sprawozdanie Francuskiej Akademii Nauk z lipca 1898 roku
Źródło: È. Curie, Maria Curie
Rad nie powinien wzbogacić nikogo. Należy do wszystkich ludzi.
Są uczeni-sadyści, którzy chętniej wyszukują błędy, niż stwierdzają prawdę.
Smutne książki można wytrzymać tylko kiedy się jest młodym.
Źródło: È. Curie, Maria Curie
Trzeba mieć wytrwałość i wiarę w siebie. Trzeba wierzyć, że człowiek jest do czegoś zdolny i osiągnąć to za wszelką cenę.
Uczony jest w swojej pracowni nie tylko technikiem, lecz również dzieckiem wpatrzonym w zjawiska przyrody, wzruszające jak czarodziejska baśń.
