Tektura falista – proces technologiczny

Wstęp do produkcji?

Już na samym początku trzeba zaznaczyć i wspomnieć, że nie jest to prosty proces. Do jej produkcji potrzebne jest specjalne urządzenie zwane tekturnicą, która w niektórych przypadkach, w przypadku produkcji wielkogabarytowych, mieć nawet 150 metrów długości! Niemal każda tekturnica, z którą możemy spotkać się na polskim rynku dzieli się na dwa bloki:

1. blok mokry (Wet End),
2. blok suchy (Dry End).

Więcej pary!

Przy produkcji tektury falistej kluczowe znacznie ma ilość dostarczanej energii w postaci energii elektrycznej, sprężonego powietrza, wody i energii cieplnej. To wszystko pozwala na wytworzenie pary wodnej o niezwykle wysokim ciśnieniu (nawet do 18 barów!), które wspomaga pracę maszyny i daje nam możliwość otrzymania tektury falistej najwyższej jakości – to właśnie dzięki dużemu ciśnieniu usuwa się nadmiar wilgoci z tektury, co wpływa między innymi na wytrzymałość spoin klejowych.

Produkcja krok po kroku

Jak jednak wygląda produkcja tektury falistej krok po kroku? Jak już wspomnieliśmy wyżej, dzieli się ona na dwa bloki:

1. Blok mokry. Wet End rozpoczyna sklejarka pojedyncza, która łączy płaski arkusz papieru z tak zwany flutingiem, czyli papierem makulaturowym poddawanym obróbce przez walce ryflowane – to właśnie fluting stanowi niejako wypełnienie tektury falistej i jest jej najważniejszą częścią zapewniającą „gąbczastość” takiej tektury. Po połączeniu dwóch arkuszy i nałożeniu kleju produkt jest transportowany do kolejnego bloku.
2. Blok suchy. Drugim etapem w produkcji tektury falistej jest blok suchy  w którym pierwszym elementem jest stół grzewczy utrwalający spoinę klejową między warstwami papieru. To właśnie od tego momentu możemy mówić o pełnoprawnej tekturze falistej mającej 3 warstwy. Co prawda możemy na rynku spotkać również tekturę falistą składającą się z większej ilości warstw, jednak jest to mało opłacalne – większość maszyn przystosowana jest do produkcji tektury mającej „tylko” 3 warstwy.

Kolejnym elementem w bloku suchym jest dział tzw. przekrawaczy, gdzie jest ona cięta na arkusze, które w zależności od zamówienia mogą być jednocześnie bigowane, co ułatwia zginanie gotowych arkuszy. Ostatni element to transport i segregacja gotowych arkuszy, a także formowanie z nich stosów na paletach gotowych do wyjazdu z fabryki w kierunku producenta opakowań, który na ich podstawie podejmie się produkcji określonych opakowań. To właśnie w postaci wszelkiego rodzaju opakowań tekstura falista jest najczęściej spotykana.

Opracowanie: ZPUH Antoni Mataśka