Gwiazdozbiory: Historia Gwiazdozbiorów

Już ok. V wieku p.n.e Babilończycy bądź niezależnie od nich Grecy,  podzielili niebo, w którym odbywa się pozorny ruch Słońca, na 12 odcinków (właściwie jest 13, bo Słońce przechodzi jeszcze przez gwiazdozbiór Wężownika), które zostały nazwane znakami zodiaku, są one teraz wykorzystywane np. w horoskopach ;P (jak mi się uda to odskoczę trochę od głównych tematów i jeszcze napomknę coś na ten temat ;)). Ptolemeusz wyróżnił 48 konstelacji (do dziś zachowało się 47 z nich), są to głównie konstelacje nieba północnego i częściowo równikowego.

Dzięki odkryciom geograficznym i podróżą na południową półkulę poznano również sfery nieba południowego. W 1595 r. oznaczno 12 konstelacji południowych takich jak: Ptak Rajski, Żuraw, Mucha, Kameleon, Indianin, Trójkąt Południowy, Wąż Wodny, Złota Ryba, Paw, Feniks, Tukan, Ryba Latająca.

Nie można zapomnieć też o gwiazdozbiorach opisanych przez naszego polskiego astronoma Jana Heweliusza który w 1690 r. ogłosił 11 nowych gwiazdozbiorów  7 z nich zachowało się do dziś są to: Psy Gończe, Jaszczurka, Mały Lew, Ryś, Lis, Tarcza, Sekstans. Na początku XVIII wieku Tycho Brahe wyodrębnił konstelację „Warkocz Bereniki" z gwiazdozbiorów Lwa i Panny.

Wreszcie w wyniku podróży na Przylądek Dobrej Nadziei odkryto 14 konstelacji dodanych przez  francuskiego opata Nicolasa Louisa de Lacaille'a (Pompa, Rylec, Cyrkiel, Piec, Zegar, Góra Stołowa, Mikroskop, Węgielnica, Oktant, Malarz, Rzeźbiarz, Luneta, Kompas, Sieć). Podzielił też na 3 części (Rufa, Żagiel, Kil) znaną starożytnym konstelację Argo.

Ostateczną listę 88 gwiazdozbiorów oraz ich granice zatwierdziła w roku 1928 Międzynarodowa Unia Astronomiczna każdy z nich zostanie opisany przeze mnie w kolejnych artykułach. ;)

Sądzę, że nie zanudziłam Was tą dozą historii. ;)

O genezie powstania poszczególnych gwiazdozbiorów możecie przeczytać w książce Encyklopedia Wszechświat str. 338-409