Walter M. Miller
Walter Michael Miller, Jr. (ur. 23 stycznia 1923 r. w New Smyrna Beach, Floryda, zm. 9 stycznia 1996) - amerykański pisarz science fiction. Najbardziej znany jako autor nagradzanej powieści Kantyczka dla Leibowitza.
Biografia
Ukończył studia na University of Tennessee i University of Texas, potem pracował jako inżynier. W czasie II wojny światowej służył w lotnictwie jako radiotelegrafista oraz strzelec pokładowy, zaliczając 53 misje bombowe nad Włochami. Uczestniczył m.in. w bombardowaniu opactwa benedyktynów na Monte Cassino, który to fakt stał się dla niego traumatycznym przeżyciem.
W 1945 r. poślubił Annę Louise Becker, z którą miał czworo dzieci.
W latach 1951-1957 opublikował kilkadziesiąt opowiadań, z których jedno, The Darfsteller (1955) zdobyło nagrodę Hugo. W 1959, połączywszy trzy napisane wcześniej nowele, stworzył swą najbardziej znaną powieść, Kantyczka dla Leibowitza, która zdobyła w 1961 nagrodę Hugo. Jak się okazało, była to jedyna powieść Millera opublikowana za jego życia. Powieść, utrzymana w tonacji postapokaliptycznej z silnymi elementami prokatolickimi, jest uznawana za arcydzieło i weszła do klasyki gatunku.
W 1981 r. powstało słuchowisko radiowe na podstawie "Kantyczki".
Walter Miller, Jr. popełnił samobójstwo po napisaniu większości sequelu "Kantyczki" - Święty Leibowitz i dzikokonna (została opublikowana w 1977 r., po dokończeniu przez Terry'ego Bissona).