Terminator 2: Dzień sądu - filmy fantastyka

Oryginalny tytuł     Terminator 2: Judgment Day
Gatunek     akcja/science fiction, dramat
Kraj produkcji     Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone
Język     angielski
Rok produkcji     1990/1991
Data premiery     3 lipca 1991
Century City- Los Angeles
Czas trwania     137 min./4069 m.
Produkcja
Reżyseria     James Cameron
Scenariusz     James Cameron,
William Wisher Jr.
Muzyka     Brad Fiedel
Zdjęcia     Adam Greenberg
Scenografia     Joseph Nemec III
Kostiumy     Marlene Stewart
Montaż     Conrad Buff
Produkcja     James Cameron
Dystrybucja     TriStar Pictures
Budżet     $ 110 mln.
Poprzednik     Terminator
Kontynuacja     Terminator 3: Bunt maszyn
Nagrody
Oscary (z 9 nominacji)
4 Saturny (z 13 nominacji)
4 nagrody MTV Movie Award (z 10 nominacji)
1 nagroda BAFTA


Terminator 2: Dzień sądu (ang. Terminator 2: Judgment Day) – amerykański film z gatunku science fiction wyreżyserowany w 1991 roku przez Jamesa Camerona, będący kontynuacją fabuły filmu Terminator.

Można go spotkać także pod tytułami takimi jak: Terminator 2: Dzień rozrachunku lub Terminator 2: Ostateczna rozgrywka. Druga część została uznana za najlepszą z serii, a nawet stała się jednym z filmów przełomowych w dziedzinie efektów specjalnych. Terminator 2 został nagrodzony ponad dziesięcioma nagrodami, głównie za ścieżkę dźwiękową, efekty i fabułę.


Fabuła

Akcja rozgrywa się 10 lat po wydarzeniach ukazanych w Terminatorze. W 2029 roku Skynet wysłał w przeszłość (do roku 1994) cyborga T-1000 (Robert Patrick). Jego misją było zlikwidowanie przywódcy ludzi – Johna Connora (Edward Furlong), syna Sary Connor (Linda Hamilton). Tak jak wcześniej, ludzki ruch oporu wysłał w przeszłość samotnego wojownika – terminatora T-800 (Arnold Schwarzenegger), który ma nie dopuścić do zabicia Johna Connora. Cyborgowi udaje się ocalić zarówno Johna, jak i jego matkę. Po dłuższym czasie przebywania wśród ludzi, maszyna zaczyna uczyć się człowieczeństwa i ludzkich uczuć.


Produkcja

    * wytwórnia - Carolco Pictures, Le Studio Canal+, Lightstorm Entertainment, Pacific Western
    * producent wykonawczy - Gale Anne Hurd, Mario Kassar
    * montaż wersji reżyserskiej - Dody Dorn
    * charakteryzacja - Jeff Dawn, Ed French, Steve LaPorte
    * charakteryzacja specjalna - Stan Winston''
    * dźwięk - Gary Rydstrom, Gary Summers, Richard Hymns, Gloria Borders
    * efekty wizualne - Dennis Muren, Robert Skotak, Gene Warren, Steve Williams, Scott Anderson, Alison Savitch, Douglas Smythe
    * efekty specjalne' - Thomas Fisher, Joe Viskocil
    * efekty mechaniczne - Stan Winston
    * projekty efektów wizualnych - John Bruno, Van Ling
    * miniatury - Dennis Skotak, Michael Joyce, Richard Ruskuski
    * reżyseria sekwencji wstępnej - Vic Armstrong
    * kamery - Arriflex, VistaVision
    * negatyw - Kodak 35 mm
    * format obrazu - 2,35:1


Obsada

    * Arnold Schwarzenegger – terminator (model T-800)
    * Linda Hamilton – Sarah Connor
    * Edward Furlong – John Connor
    * Robert Patrick – terminator (model T-1000)
    * Earl Boen – dr Peter Silberman
    * Joe Morton – dr Miles Bennett Dyson
    * S. Epatha Merkerson – Tarissa Dyson
    * Leslie Hamilton Gearren – terminator (model T-1000)


Efekty wizualne do filmu

    * Industrial Light & Magic
    * Fantasy II Film Effects
    * 4-Ward Productions
    * Pacific Data Images
    * Stan Winston Studio
    * Make-up Effects Unlimited
    * The Artificial Lighting Company
    * Video Image


Ekipa filmowa odwiedziła

    * Bayside Parkway & Gateway Blvd, Fremont, Kalifornia, USA
    * 6th Street Bridge, Los Angeles, Kalifornia, USA
    * El Mirage Dry Lake, pustynia Mojave, Kalifornia, USA
    * Elysian Park, Los Angeles, Kalifornia, USA
    * Fontana, Kalifornia, USA
    * Lakeview Terrace Medical Center, Lakeview Terrace, Los Angeles, Kalifornia, USA
    * Lancaster, Kalifornia, USA
    * Long Beach, Kalifornia, USA
    * Los Angeles County Arboretum & Botanic Garden - 301 N. Baldwin Ave., Arcadia, Kalifornia, USA
    * Los Angeles, Kalifornia, USA
    * Malibu, Kalifornia, USA
    * Northridge, Los Angeles, Kalifornia, USA
    * Reseda, Los Angeles, Kalifornia, USA
    * San Jose, Kalifornia, USA
    * Santa Fe, Nowy Meksyk, USA
    * Santa Monica, Kalifornia, USA
    * Sherman Oaks Galleria, Sherman Oaks, Los Angeles, Kalifornia, USA
    * Sun Valley, Los Angeles, Kalifornia, USA
    * Terminal Island Freeway, Wilmington, Los Angeles, Kalifornia, USA


Wersja reżyserska

Projekcja filmu w kształcie zakładanym przez scenariusz mogłaby trwać ponad dwie godziny. Jednak w materiale znalazły się sceny, które można było usunąć. W wersji skróconej trwającej 140 min. film miał swoją premiere w 1991 roku. Ich brak Reżyser tłumaczył zbyt wolną akcją oraz restrykcjami, obligującymi go do projekcji. W 1993 roku na kasecie video, miała miejsce premiera reżyserskiej wersji Terminatora 2, na której można zobaczyć odrzucone z pierwszej wersji sekwencje.


Ciekawostki

    * Alternatywne optymistyczne zakończenie filmu nakręcono na terenie Arboretum Los Angeles z którego to Cameron zrezygnował z powodu opozycji takiego finału, w stosunku do całego filmu (64-letnia Sarah Connor siedzi na ławce i cieszy się widokiem dorosłego Johna, który bawi się ze swoją córeczką).[4]
    * Film został nakręcony w technice Super 35.
    * Wcześniejsze wersje scenariusza zawierały prolog, w którym ludzie, po wdarciu się do centrali Skynetu, widząc rozpaczliwą akcję maszyn które wysyłają T-800, do 1984 roku. John Connor, decyduje się na wysłanie Kylea Reesa. W tym samym czasie maszyny wysłały T-1000, na co ludzie odpowiedzieli wysłaniem jednego z przeprogramowanych cyborgów T-800. Główny problem stanowiło, ukrycie nagości Kylea.
    * Odrzucona także projekt dwóch maszyn bojowych Skynetu. Pierwszy przypominający trylobita, drugibył przypominający pająka.
    * We wczesnej wersji scenariusza, pustynna siedziba Enrique, miała być kwitnącym ranchem z hacjendą.
    * Gdy Terminator odciąga autentyczną grubą metalową blachę, poza kadrem pomagało mu 10 ludzi.
    * Data wybuchu wojny nuklearnej - 29 sierpnia, jest jednocześnie datą pierwszej radzieckiej próby jądrowej w 1949 roku.
    * Niektóre dźwięki wykonano np. poprzez dmuchanie do mikrofonu- świst wiatru, rozgniatany fistaszek- dźwięk pękającej czaszki pod stopami terminatora.
    * We wcześniejszych wersjach scenariusza rozważano pomysł przykrycia planu sztucznym śniegiem, by uwiarygodnić efekt nuklearnej zimy.
    * T-1000 po zabiciu policjanta, skopiował jego mundur, włącznie z naszywką z nazwiskiem Austin. Jest to nazwisko producentki filmu - Stephanie Austin, oraz imię córki Roberta Patricka.