Zmiany chorobowe najczęściej zajmują małżowinę uszną, przewód słuchowy zewnętrzny i ucho środkowe.
Nowotwory ucha najczęściej są umiejscowione na małżowinie usznej, w dalszej kolejności w przewodzie słuchowym zewnętrznym. W pojedynczych przypadkach opisuje się guzy w obszarze ucha środkowego.
W większości przypadków zmiany ucha o charakterze złośliwym ujawniają się u chorych po 60 roku życia. Szczyt zapadalności przypada na 8. dekadę życia.
Rozpoznanie nowotworów ucha zewnętrznego nie stanowi istotnego problemu klinicznego, w związku z tym, gdy zmiana jest zaniedbana, można wcześnie zastosować odpowiednią terapię. W przypadku nowotworów złośliwych ucha środkowego jest to złożony problem.
Ponieważ obraz choroby niejednokrotnie przypomina przewlekły proces zapalny, właściwe rozpoznanie stawia się niekiedy zbyt późno, gdy zmiana jest zaawansowana, a tym samym zmniejszają się szanse chorych na możliwość zastosowania u nich radykalnej terapii.
Większość nowotworów złośliwych ucha zewnętrznego i środkowego występuje u osób po 60 roku życia, z podobną częstością u obojga płci. Począwszy od 8. dekady życia, dominującym nowotworem jest rak podstawnokomórkowy zlokalizowany w obrębie małżowiny usznej bądź przewodu słuchowego zewnętrznego. Nowotwory ucha zewnętrznego rozpoznaje się wcześniej, wówczas istnieje większa szansa na radykalne leczenie operacyjne. W przypadku guzów ucha środkowego obraz chorobowy bywa niejasny, sugerując przewlekły stan zapalny, co niejednokrotnie opóźnia ustalenie ostatecznego rozpoznania.
Podstawą leczenia jest chirurgiczne wycięcie guza, które u większości pacjentów uzupełnia się napromienianiem i chemioterapią.
Za: M,Wiatr. J,Składzień, T.Bielak, Nowotwory złośliwe ucha środkowego i zewnętrznego u chorych powyżej 60 roku życia, Katedra i Klinika Otolaryngologii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie
źródło: http://www.slyszymy.pl/