10.9 Ochrona przed hałasem
Zasadnicze znaczenie dla tej materii mają przepisy ustawy Prawo ochrony środowiska z 2001 r., która definiuje hałas jako dźwięki o częstotliwości od 16 Hz do 16 000 Hz. Traktowany jest on na gruncie tej ustawy jako emisja rozumiana jako wprowadzana bezpośrednio lub pośrednio, w wyniku działalności człowieka, do powietrza energia.
Podstawowym wymaganiem w tym zakresie jest nieprzekraczanie dopuszczalnych poziomów hałasu poza terenem objętym tytułem prawnym (prawo własności, użytkowanie wieczyste, dzierżawa, trwały zarząd etc.), w związku z eksploatacją urządzeń technicznych i obiektów budowlanych.
Dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku określane są dla terenów związanych z pobytem ludzi, osobno dla pory nocy i pory dnia, a wyrażane są równoważnym poziomem hałasu A w dB.
(Dygresja: W środowisku pracy i na stanowiskach pracy obowiązują odrębne normy, określone na podstawie Kodeksu pracy.)
Dla zrozumienia przepisów dotyczących hałasu warto zapoznać się z czterema podstawowymi wskaźnikami hałasu, którymi operuje się w tych przepisach. Wskaźniki hałasu to parametry hałasu określone poziomem dźwięku A wyrażonym w decybelach (dB), w tym:
Jeżeli działalność nie powoduje przekroczeń dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku, to emisja hałasu nie wymaga pozwolenia i nie rodzi obowiązków finansowych.
Obowiązujące obecnie dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku określone zostały w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 29 lipca 2004 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku. (Dz. U. Nr 178, poz. 1841).
Na etapie inwestycyjnym przedsiębiorca powinien zadbać, aby w fazie planowania i budowy swojego zakładu zagadnienia związane z hałasem zostały uwzględnione przez projektanta, który powinien zapewnić, że poziom hałasu nie będzie przekraczał dopuszczalnych norm (norm środowiskowych).
Na etapie eksploatacji, przedsiębiorca nie musi z góry uzyskiwać pozwolenia na emitowanie hałasu.
(Dygresja: Na etapie eksploatacji przedsiębiorca powinien dbać o odpowiedni poziom hałasu w środowisku pracy, czyli o ten poziom hałasu, który ma przede wszystkim wpływ na pracowników.)
Przedsiębiorca powinien również dbać o to, by poziom hałasu „na granicy działki zakładu” nie przekraczał limitów określonych dla różnego rodzaju terenów (zasadniczo ciszej musi być tam, gdzie mieszkają ludzie, a głośniej może być tam, gdzie ludzie pracują, handlują, jeżdżą samochodami – limity te określone zostały w ww. rozporządzeniu w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku).
W przypadku stwierdzenia przez organ ochrony środowiska, na podstawie pomiarów własnych, pomiarów dokonanych przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska lub pomiarów podmiotu obowiązanego do ich prowadzenia, że poza zakładem, w wyniku jego działalności, przekroczone są dopuszczalne poziomy hałasu, organ ten wydaje decyzję o dopuszczalnym poziomie hałasu. Za przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu uważa się przekroczenie wskaźnika hałasu LAeq D lub LAeq N.
W decyzji o dopuszczalnym poziomie hałasu mogą być określone wymagania mające na celu nieprzekraczanie poza zakładem dopuszczalnych poziomów hałasu, a w szczególności:
Decyzja o dopuszczalnym poziomie hałasu wywołuje skutki prawne po upływie 6 miesięcy od dnia, w którym stała się ostateczna. Najbardziej dotkliwym skutkiem prawnym wydania decyzji o dopuszczalnym poziomie hałasu jest fakt, że za przekroczenie warunków określonych w tej decyzji przedsiębiorca może ponosić administracyjną karę pieniężną. Wysokość kary zależy od pory doby i wielkości przekroczenia dopuszczalnego poziomu hałasu. Jednostkowa (dzienna) stawka kary za przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu przenikającego do środowiska wynosi może wynosić nawet 48 zł za 1 dB przekroczenia.
Decyzja o dopuszczalnym poziomie hałasu może ulec zmianie w przypadku:
PS
Aktualnie oboowiązującym jest ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA, z dnia 14 czerwca 2007 r., w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku //11.12.2008