Badania DNA - część 2

Remigisz Szulc
12.05.2015

Kolejność analizy fragmentów restrykcyjnych:
- izolacja i oczyszczenie DNA
- cięcie enzymami restrykcyjnymi
- rozdzielenie fragmentów DNA
- denaturacja DNA (termiczny rozkład helisy na pojedyncze nici)
- transfer nici z żelu na podłoże nitrocelulozowe
- hybrydyzacja
- detekcja i analiza



Błędy w analizie
Błąd przedlaboratoryjny - niewłaściwe zabezpieczanie bądź przechowywanie
Błąd laboratoryjny - kontaminacja, preferencyjna amplifikacja, reakcje fałszywie negatywne, niedoskonałość rozdziałów
Kontaminacja może nastąpić: materiałem genetycznym pracowników laboratorium, zmieszanie próbek, kontaminacja produktami PCR

Cechy mtDNA
mtDNA występuje w komórce w setkach lub tysiącach kopii
mtDNA jest dziedziczone w linii matczynej
cechuje go wysoki polimorfizm
Inną cechą mtDNA jest jego względna stałość, wynikająca z niewielkich rozmiarów i braku obszarów nie kodujących.

Zastosowanie analizy MtDNA w naukach sądowych
Badanie śladów biologicznych
Szczątków ludzkich
Materiału zwierzęcego

Polimorficzne układy chromosomu Y - jest haploidalny
- nie ulega rekombinacji genetycznej
- specyficzny dla osobników płci męskiej
- dziedziczony wyłącznie po ojcu

Zastosowanie polimorficznych układów chromosomu Y w badaniach sądowych
Polimorficzne układy chromosomu Y umożliwiają wykrywanie i różnicowanie materiału genetycznego pochodzącego od mężczyzn, identyfikację oraz indywidualizację DNA należącego do mężczyzn w śladach stanowiących mieszaniny materiału pochodzącego od wielu mężczyzn i kobiety np. gwałt zbiorowy

-1984 -? Alec Jeffreys pracownik naukowy Uniwersytetu Leicester pracując przy sprawie Colina Pitchforka udoskonalił metodę utrwalania na błonie rentgenowskiej i porównywania znaczników genetycznych w postaci "kodu paskowego".

-1928 - Frederick Griffith odkrył, że niezakaźne postacie bakterii wywołującej zapalenie płuc mogą przekształcić się w zakaźne, jeżeli wstrzyknie się je do organizmu myszy wraz z martwymi bakteriami chorobotwórczymi. Zjawisko to zostało nazwane transformacją.

- 1944 - Oswald Avery, Colin MacLeod i Maclyn McCarty wykazali, że tzw. czynnikiem transformującym, który pobierany od martwych bakterii zakaźnych przez niezakaźne powodował przemianę tych ostatnich w formy chorobotwórcze, jest DNA. Tym samym udowodnili, że geny są zbudowane właśnie z tego związku, a nie - jak wcześniej powszechnie przypuszczano - z białka.

- 1949 - Erwin Chargaff odkrył, że skład DNA poszczególnych gatunków może się różnić. Zawsze jednak jest dokładnie tyle samo adeniny, ile tyminy oraz guaniny i cytozyny.

- 1953 - Francis Crick i James Watson, opierając się na wynikach badań Rosalind Franklin, Maurice'a Wilkinsa i ich współpracowników, opisali strukturę DNA. 25 kwietnia opublikowali na ten temat historyczną pracę w "Nature".

- 1961 - Francis Crick i Sydney Brenner udowodnili, że kolejność ułożenia aminokwasów w białku jest zapisana w DNA kolejnymi trójkami zasad (trzy nukleotydy kodują jeden aminokwas), które się nie nakładają, i że jeden aminokwas może być kodowany przez kilka trójek.

-1966 - Marshall Nirenberg, Har Khorana oraz Severo Ochoa ostatecznie rozszyfrowali kod genetyczny, czyli ustalili, które trójki zasad kodują które aminokwasy.

Zgłoś swój pomysł na artykuł

Więcej w tym dziale Zobacz wszystkie