Fantastyka książki: Silmarillion

Silmarillion to obok Władcy Pierścieni jedno z najbardziej znanych dzieł Tolkiena. To od niego Tolkien zaczął pisać dzieje Śródziemia, które zajęły mu całe życie. Pierwsze wersje opowieści wchodzących w jego skład powstały w roku 1917 i były rozwijane z przerwami na Hobbita i Władcę Pierścieni, aż do śmierci pisarza w roku 1973. Książka została ukończona i wydana cztery lata po śmierci autora przez jego syna Christophera. Przed śmiercią autor chciał jeszcze przeredagować dzieło, lecz niestety nie zdążył.

J.R.R. Tolkien zamierzał pierwotnie wydać Silmarillion krótko po wydaniu Hobbita, lecz książka została odrzucona przez wydawcę. Później, po opublikowaniu Władcy Pierścieni, fani domagali się poznania historii Dawnych Dni, lecz pisarz tak argumentował niechęć wydania Silmarillionu: "Zero hobbitów, wszędzie elfy i podniosła stylistyka...".

Silmarillion stanowi zbiór opowieści o Dawnych Dniach czyli o Pierwszej Erze Świata. Składają się nań:

• Ainulindale - opowieść o stworzeniu świata przez Eru (Iluvatara)
• Valaquenta - opis Valarów i Majarów oraz Nieprzyjaciół i inne stwory ciemności
• Quenta Silmarillion - opowieść o powstaniu i utracie Silmarillów, trzech cudownych klejnotów stworzonych przez jednego z elfów imieniem Feanor i będących przedmiotem pożądania Morgotha
• Akallabêth - opisująca upadek Númenoru
• Pierścienie Władzy i Trzecia Era - opowieść, która streszcza pokrótce wydarzenia z Trzeciej Ery, częściowo opisane w powieści Władca Pierścieni

Silmarillion został wydany w Polsce po raz pierwszy w roku 1985. Jedynego przekładu dokonała Maria Skibniewska.

(wiki)