Słoneczna loteria - dawid i goliat - P.K.Dick

Powstała teoria Minimaxu, rodzaj stoickiej rezygnacji, odmowy uczestnictwa w bezcelowym wirze codziennej walki. Gracz stosujący taktykę Minimaxu nigdy się do końca  nie angażuje, nic nie ryzykuje i nic nie zyskuje, ale też nie może być pokonany. Stara się ocalić to, co ma, i przetrwać dłużej niż pozostali gracze . Po prostu siedzi, czekając na koniec gry, dalej jego nadzieje nie sięgają. "

Ciekawe połączenie dwóch elementów, mających wpływ na obraz świata. Elementy są powiązane ze sobą - jednak są na tyle niezależne... że budzi to wręcz niepokój.

dawid czyli dwóch wizjonerów.
"Mały" przeciwstawiający się nurtowi świata, codzienności - czyli temu co najtrudniejsze,  dla tych co rozumieją pokraczność funkcjonujących wokół mechanizmów, a jednocześnie wtłoczonych w szpony wielkiej maszynerii codziennego bytu.

"Duży" - którego radośnie krytycy literatury okrzykują mesjaszem, z czym się kompletnie nie zgadzam, bo tak należałoby nazywać każdego z wizjonerów, skutecznych wizjonerów np. Einsteina, etc.
Preston to wizjoner działania, pędu i walki ze schematami.  Dotrzeć dalej niż inni i wskazać im drogę, obraz nowych perspektyw:

"To nie zwierzęcy instynkt, który sprawia, że jesteśmy niespokojni, niezadowoleni. Powiem wam, co to jest. To najwyższy cel człowieka: rosnąć i iść naprzód... szukać nowego... rozwijać skrzydła... Sięgać po nowe obszary, nowe doświadczenia, myśleć i żyć na nową modłę. Odrzucać przyzwyczajenia i wzory, wyrwać się z bezmyślnej monotonii i ruszyć naprzód. Być zawsze w ruchu..."

goliat - czyli świat
Obaj bohaterowie realizują swoje wizje poprzez konkretne działania - co nie jest wcale takie oczywiste, bo muszą przełamać opór świata - świata wyuczonego, świata w którym żyją. Ich czyn to czyn niezwykły, bo rzadko spotykany, niezwykły bo nie prowadzi do działań destrukcyjnych - które są najczęstszym odruchem po odkryciu prawdziwego oblicza otaczającej nas rzeczywistości.

Grzegorz Wisniewski