Jaromír Nohavica

Piosenki Nohavicy mają bardzo różny charakter. Są wśród nich zarówno poetyckie, pełne zadumy ballady jak i wesołe, wręcz rubaszne pieśni.


 Życiorys

Początkowo pisał teksty dla innych wykonawców, pracował m.in. w bibliotece w Czeskim Cieszynie. Dopiero od 1982, namówiony przez przyjaciół, zaczął sam wykonywać swoje utwory. Od tej pory stał się popularnym wykonawcą, a od lat 90. jest stale w czołówce najpopularniejszych czeskich pieśniarzy.

Poza Czechami sporą popularnością cieszy się również w Polsce, gdzie także koncertuje od 1998. Twórczość Nohavicy, mieszkającego na pograniczu kultur na Śląsku Cieszyńskim, przesiąknięta jest również polskimi akcentami, a artysta swobodnie mówi po polsku (prowadzi konferansjerkę swoich koncertów po polsku, choć twierdzi, że nigdy się nie uczył tego języka).

Napisał ponad 400 piosenek. Gra na gitarze i akordeonie ("heligonce") lub występuje z zespołem. Pisze własne teksty, ale także tłumaczy utwory innych wykonawców (Okudżawa, Wysocki, Cohen, Vian i inni), śpiewa też utwory Karela Kryla. Jego płyty, należące do gatunku poezji śpiewanej, należały do najlepiej sprzedających się płyt w Czechach. Płyta Divné století z 1996 uzyskała status platynowej płyty oraz tytuł "Płyty roku 1996" w czeskiej ankiecie muzycznej "Gramy". W 2002 wystąpił w roli głównej w filmie Petra Zelenki Rok diabła.

Od 1986 był współpracownikiem czechosłowackiej służby bezpieczeństwa (Státní bezpečnost) o kryptonimie "Mirek". Przekazywał informacje na temat swoich spotkań z Karelem Krylem, jednak twierdzi, że nie powiedział nic, co mogłoby komukolwiek zaszkodzić. Nohavica sam poinformował o tej współpracy.[1]

Życie prywatne

Rodzina to żona Martina i dwoje dzieci: syn Jakub i córka Lenka. W 1997 Nohavica zdobył tytuł mistrza Czech w scrabble. Mieszka w Ostrawie.

Dyskografia

Tylko płyty długogrające (LP) – w nawiasie polskie tłumaczenia tytułów:

    * Darmoděj (Darmodziej), 1988
    * Osmá barva duhy (Ósmy kolor tęczy), 1989
    * V tom roce pitomém (W tym durnym roku), 1990
    * Mikymauzoleum (Mikimauzoleum), 1993
    * Tři čuníci (Trzy świnki), 1994
    * Darmoděj a další (Darmodziej i inne), 1995
    * Divné století (Dziwne stulecie), 1996
    * Koncert – J. Nohavica & Kapela, 1998
    * Moje smutné srdce (Moje smutne serce), 2000
    * Rok ďábla (Rok diabła – ścieżka dźwiękowa), 2002
    * Babylon (Babilon), 2003
    * Pražská pálená (Praska palona), 2006 – płyta z praskich koncertów, nie wydana lecz oficjalnie udostępniona w Internecie do wypalenia na CD.
    * Doma (W domu), 2006 – zapis koncertu na żywo w hali Karolina w Ostrawie - wersja DVD plus CD
    * Od Jarka pod stromeček (Od Jarka pod choinkę), 2006 – płyta nie wydana lecz oficjalnie udostępniona w Internecie do wypalenia na CD.
    * Ikarus, 2008