Kukurydza na ziarno – podstawowe zasady uprawy

Kukurydza na ziarno jest podstawowym produktem dostarczanym na potrzeby przemysłu paszowego oraz spożywczego. Przy jej uprawie kluczowe jest zmaksymalizowanie plonów, przy jednoczesnym dbaniu o odpowiednią jakość ziarna. Wpływ na to ma szereg czynników, o które musi zadbać rolnik w procesie prac agrotechnicznych. Podstawowe wskazówki znajdziesz w naszym poradniku.

Wybór odpowiedniej odmiany

Wybierając odmianę kukurydzy na ziarno uwzględniamy warunki klimatyczne, rodzaj gleby oraz przeznaczenie plonu. Pod uwagę należy wziąć:

• FAO (liczba określająca długość okresu wegetacji) – w Polsce najczęściej stosuje się odmiany o FAO 200-300;
• Odporność na suszę – szczególnie istotna w rejonach, w których występuje niska suma opadów;
• Odporność na choroby.

Warunki glebowe

Kukurydza najlepiej rośnie na glebach żyznych, przepuszczalnych, o odczynie pH 5,5-7,0. Należy natomiast unikać siewu na glebach podmokłych i zbyt lekkich.

Termin i warunki siewu

Optymalnym czasem na wysiew kukurydzy jest okres, w którym temperatura gleby na głębokości 5 cm osiąga stabilną wartość 8-10°C - zwykle przypada to na połowę kwietnia lub początek maja.

Zalecana głębokość siewu to 4-6 cm w zależności od wilgotności gleby. Wysiewamy do 70-80 tys. roślin na hektar.

Nawożenie i ochrona roślin

Aby uzyskać wysokie plony, kukurydza na ziarno wymaga odpowiedniego nawożenia. Stosujemy preparaty azotowe (120-180 kg N/ha), fosforowe i potasowe, uzupełniając również niedobory innych istotnych mikroelementów, jak cynk, magnez czy bor.

W celu ochrony przed chwastami, chorobami i szkodnikami niezbędne jest stosowanie herbicydów doglebowych i nalistnych, a w razie potrzeby także fungicydów oraz insektycydów.

Kukurydzę na ziarno zbiera się w momencie, gdy wilgotność ziarna spada poniżej 30%. Optymalny termin zbioru przypada na październik-listopad. Po zbiorze konieczne jest suszenie ziarna do wilgotności 14%, co zapobiega pleśnieniu i pozwala na jego długotrwałe przechowywanie.