autopsja - część 2

Autopsja - część 2

A teraz, moi Państwo, weźmiemy w łapki skalpele i przygotujemy się do pierwszego cięcia.

Zanim jednak to nastąpi, należy zorganizować sobie pracę.
Najpierw musimy poczytać sobie, co ustalono podczas śledztwa, a szczególnie w jakich okolicznościach nastąpiła śmierć i gdzie znalezione zostały zwłoki i czego dowiedziano się podczas ich oględzin na miejscu zdarzenia.
O czym należy pamiętać podczas sekcji ? O Czystości, Porządku i Dokładności.
Sekcję najlepiej przeprowadzać przy oświetleniu dziennym. Stajemy zawsze po prawej stronie zwłok, jedynie w wypadku otwierania czaszki i kanału kręgowego zmieniamy pozycję odpowiednio na stronę dogłowową i lewą.
Skoro już mniej więcej wiemy, jak się zabrać do krojenia, to teraz się do niego zabierzemy. Pominiemy na razie zewnętrzne oględziny zwłok i zabierzemy się do wewnętrznych:

Otwarcie jamy czaszkowej

Nacinamy skórę wraz z okostną, odpreparowujemy z przodu do wysokości guzów czołowych, a z tyłu poniżej guzowatości potylicznej zewnętrznej. Następnie przychodzi kolej na odpreparowanie mięśni skroniowych, a po tym przepiłowujemy kości czaszki, w poprzek między guzami czołowymi a łukami nadbrwiowymi. Zdejmujemy pokrywę czaszki i kolejno badamy sklepienie czaszki, opony twardej, mózgu (wydobytego z jamy czaszki). Oczywiście wszystko ładnie opisujemy.

Otwarcie klatki piersiowej i jamy brzusznej

Pierwsze cięcie, tzw. kołnierzowe prowadzi się w płaszczyźnie czołowej, od wyrostka barkowego lewej łopatki do linii środkowej ciała. Później tniemy w prawą stronę aż do wyrostka barkowego prawej łopatki. Następnie odpreparowujemy skórę i zakładamy płat na brodę. Następne cięcie przebiega prostopadle do poprzedniego - od cięcia szyjnego, ponad mostkiem i jamą brzuszną aż do spojenia łonowego. Dookoła pępka robimy sobie obwodnicę z lewej strony. Przed otwarciem klatki piersiowej musimy trochę uwagi poświęcić badaniu otrzewnej i jamy otrzewnej.
A później idzie już z górki:
Sposób pierwszy:
Przecięcie chrząstek żebrowych tuż przy połączeniu ich z częściami kostnymi żeber
Sposób drugi:
Przecięcie żeber wzdłuż linii pachowej przedniej, od dołu od łuku żebrowego XI lub XII żebra . Przy IV żeberku linia cięcia skręca na zewnątrz przy I międzyżebrzu dochodząc do granicy chrzęstno-kostnej I żebra. Każde żebro przecinamy osobno.
Teraz kolej na mostek osierdziowy. - do tego służą szczypczyki i nożyczki, ale na razie nie chce mi się dokładnie opisywać :)

Na koniec wytniemy sobie narządy szyi i klatki piersiowej. Wyjmujemy je razem. W tym celu odciągamy płat skóry i tkanki podskórnej szyi na twarz, wbijamy nóż przez przeponę jamy ustnej w okolicy brody i przecinamy wzdłuż wewnętrznej powierzchni gałęzi żuchwy do prawego kąta żuchwy. Wyjmujemy nóż i wbijamy go w okolicy środka brody przecinając przeponę jamy ustnej tym razem w kierunku lewego kąta żuchwy. Trzecie cięcie zarezerwowane jest do przecięcia w linii środkowej ciała tego, co zostało nie przecięte. Koniec języka za przewodnika, jak słusznie mówi przysłowie, więc łapiemy za wyżej wymieniony i wyciągamy go pod łukiem żuchwowym na zewnątrz. Następnie odcinamy podniebienie miękkie od twardego. Ciągniemy za podstawę języka w dół i oddzielamy tylną ścianę jamy nosowo gardłowej od kręgosłupa. Trzymając górną część tchawicy i ciągnąc ją pionowo ku górze wsuwamy nóż pod lewe płuco, odchylamy narządy w lewo i jednym pociągnięciem zrywamy więzi łączące tętnicę główna i przełyk z resztą ciała.

Teraz następuje część szczegółowa, czyli sekcjonowanie każdego z narządów.

Uporządkowanie zwłok po sekcji:

Osuszamy gąbką jamy ciała, zaszywamy odbyt i szparę sromową. Wycięte narządy wraz z mózgiem wkładamy do jamy brzusznej i klatki piersiowej, a puste miejsca wypełniamy ligniną, watą albo papierem. Wszystko ładnie uklepujemy, żeby się nie zapadło. Mostek i żebra doprowadzamy do w miarę normalnego stanu za pomocą drutu, później zaszywamy skórę od szyi do spojenia łonowego. Jamę czaszki wypełniamy trocinami lub ligniną. Zszywamy oba płaty skórne głowy. Zwłoki myjemy, suszymy (nie należy wykręcać).

Sądowo-lekarskie oględziny zwłok
Zwracamy baczna uwagę na rodzaj, barwę i rozmieszczenie wszelakich zanieczyszczeń pochodzących z "zewnątrz", a także na ślady wydzielin, wydalin i płynów ustrojowych. Przy podejrzeniu śmierci gwałtownej należy oglądnąć dokładnie zwłoki ubrane. Oględziny mają na celu ustalenie przyczyny śmierci na podstawie zmian znalezionych na zwłokach, a także czy śmierć była naturalna, czy gwałtowna oraz czy obrażenia powstały za życia, czy po śmierci i jak, czym zostały spowodowane. Na koniec ustala się, jaki związek miały obrażenia ze śmiercią.
Ponadto stwierdza się na podstawie oględzin
- zgon
- czas zgonu
- prawdopodobną przyczynę zgonu
- tożsamość
- ujawnia się i zabezpiecza ślady

Stwierdzenie śmierci w sposób pewny odbywa się na podstawie cech śmierci rzeczywistej (biologicznej), czyli tzw. znamion śmierci.
Właściwe oględziny zwłok na miejscu ich znalezienia
- opis ułożenia: najpierw ogólna pozycja ciała, później głowy i kończyn w stosunku do tułowia i przedmiotów w okolicy
- oględziny odzieży
- sporządzenie wykazu przedmiotów znalezionych przy zwłokach
- w razie konieczności rozebranie zwłok i oględziny zewnętrzne ciała:
§ rozmieszczenie i nasilenie znamion śmierci
§ zanieczyszczenie powłok skórnych
§ obrażenia
§ rysopis i opis poszczególnych części ciała